Όλοι οι Κατουνιώτες έχουμε συναίσθημα. Και καλά κάνουμε. Αγαπάμε τον γείτονα, τον διπλανό, τον πατριώτη και αυτό το συναίσθημα μας κάνει να ξεχωρίζουμε. Το συναίσθημα ήταν αυτό που είχαμε την Κατούνα πολύ ψηλά και κρατήσαμε τον τόπο ζωντανό σε πολύ δύσκολα χρόνια. Και στην Τουρκοκρατία εμείς οι Κατουνιώτες κρατήσαμε τον τόπο μας ελεύθερο και απάτητο. Τίποτα δεν μας χαρίστηκε..
Όμως τον τελευταίο καιρό, αφού «έσυραν» το χωριό μας και του έσφιξαν το λουρί στο λαιμό, μας πήραν την ονομασία «Ξηρόμερο» και κάποιοι δικοί μας «πολιτικούληδες», «φουκαριάρηδες», συνιστούν στον λαό της Κατούνας να απαλλαγεί από το συναίσθημα και να σκεφτεί «ρεαλιστικά».
Όχι, όχι, οι Κατουνιώτες δεν κυριαρχούνται από «στείρο τοπικισμό». Η ιστορία μας είναι μια διαρκής αγωνία για περισσότερη ανάπτυξη, πρόοδο και αξιοπρέπεια. Δεν θα διαγράψουμε τους αγώνες μας, γιατί σ’ αυτόν τον τόπο κατοικούσε ένας λαός δυνατός, μια φυλή (Ξηρομερίτικη) προκομμένη και γενναία. Ήσαν άνθρωποι έξυπνοι, ικανοί και περήφανοι.
Τίποτα δεν θα θέλαμε περισσότερο από το να μας δώσουν και πάλι τη χαμένη μας ταυτότητα. Μας υποδούλωσαν και οδηγούν σταδιακά την Κατούνα στη καταστροφή.
Όμως πρέπει να ξέρουν: «Tου Κατουνιώτη ο τράχηλος, ζυγόν δεν υποφέρει..»
Να τονίσουμε ότι αν οι πολιτικοί μας, οι υποψήφιοι δήμαρχοι ξεκλέψουν μισή ωρίτσα, ας ρίξουν μια ματιά στην ιστορία μας, θα τότε θα δούνε ότι αυτά, που λέμε, δεν είναι φωνές και άδεια λόγια.
Όλοι μαζί να απαιτήσουμε να μας δώσουν πίσω τα φτερά μας και τη χαμένη αξιοπρέπεια μας…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου