Σάββατο 25 Σεπτεμβρίου 2010

Δεν γουστάρω τους σωτήρες…

Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα μού τα 'πες με το πρώτο σου το γάλα. Μα τώρα που ξυπνήσανε τα φίδια, εσύ φοράς τ' αρχαία σου στολίδια και δεν δακρύζεις ποτέ σου, μάνα μου Ελλάς, που τα παιδιά σου σκλάβους ξεπουλάς…

Οι  «όπου φυσάει ο άνεμος» υποψήφιοι δημοτικοί σύμβουλοι, περιφέρονται ψάχνοντας να βρουν κομματική ή άλλη στήριξηΔουλειές να κλείνονται και δεν βαριέσαι.
 Έτσι και αλλιώς υπάρχουν διαθέσιμα όλα τα υλικά, ότι τραβάει η ψυχή σου, από χαλίκια στα μαντριά, αμμοχάλικα στους δρόμους,  μέχρι κλιματιστικά και αν δεν αρκείται κανείς σε αυτά, υπάρχουν και τα «χρυσαφικά» καθώς και κανένα «σουβλάκι ή κοκορέτσι» έτσι για να περνά η ώρα μας.
 Γενικότερα υπάρχει μια μόνιμη συναλλαγή, από πού ν’ αρχίσει κανείς και που να τελειώσει.
  Όλοι μαζί όμως λένε ότι προσπαθούν,  για το καλό του τόπου, που απ’ ότι φαίνεται δεν είναι και το καλύτερο.  Χαμένοι στους δαιδαλώδεις διαδρόμους των υποψηφίων  δημάρχων και της κομματικής ταυτότητας χάνονται οι μεγαλοπαράγοντες της πολιτικής του τόπου μας…
Όμως κύριοι «όπου φυσάει ο άνεμος» προσέξτε γιατί η Κατούνα είναι ένα κεφαλοχώρι που μετρά εκατονταετίες αυτοδιοικητικής και πολιτιστικής ιστορίας και δεν έχετε το δικαίωμα να την εξαφανίσετε από προσώπου γης..
Η Κατούνα ΔΕΝ ΠΩΛΕΙΤΑΙ…


Δεν υπάρχουν σχόλια: